Noreen Tatuhey

“Mijn moeder heeft het stekje daun biyana dat ik op het portret vasthoud van de Molukken meegenomen. Wanneer ik als kind een snee of schaafwond had, smeerde mijn moeder een papje van dit plantmedicijn erop.”

Dan ging ik naar school met het groene korstje op mijn huid waarover mijn moeder had gezegd dat ik het er echt niet vanaf mocht pulken. Nu staat deze plant bij mij in de vensterbank met prachtig paars blad. In mijn jeugd stond bij ons thuis de hele vensterbank vol met Molukse planten. Mensen uit de wijk kwamen naar mijn moeder toe voor helende bladeren. Zo was er een plant, daun gatal (jeukplant), die werkte tegen gewrichts- en spierpijn, het lijkt op de brandnetel maar is zachter. Ermee wordt er op de huid­ geslagen zodat er bultjes ontstaan, de huid wordt daarop heel warm en deze hitte trekt in het lichaam. Deze plant is populair onder de Molukse ouderen.

Rond haar vijftiende werd mijn moeders ­ interesse voor helen met planten gewekt toen zij een oog­infectie had. Een dorpsgenoot wees haar op een plant en vertelde hoe die te gebruiken. Op haar ­negentiende is gaan werken als apothekersassistente, daar leerde ze de Latijnse namen van de planten. Deze kennis heeft zij via workshops in Nederland doorgegeven, opdat die niet vergeten raakt.

Vanuit zowel mijn vaders als mijn moeders voorouderlijn zijn er veel healers in de familie, zo was de broer van mijn oma zowel op energetisch vlak als met kruiden bezig met healen. Mijn moeder en ik helpen ­anderen te werken met het zelfherstellende vermogen van het lichaam. Zij met kruiden, ik als adem­coach.

“My mother brought the daun biyana cutting that I am holding in the portrait from the Moluccas. When I had a cut or abrasion as a child, my mother would spread a paste of this plant medicine on it.”

Then I went to school with the green scab on my skin that my mother had told me I really shouldn’t pick off. Now this plant stands on my windowsill with beautiful purple leaves. When I was young, the entire windowsill at home was full of Moluccan plants. People from the neighborhood came to my mother for healing leaves. For example, there was a plant, daun gatal (itch plant), that worked against joint and muscle pain, it looks like the nettle but is softer. It is hit on the skin so that bumps form, the skin then becomes very warm and this heat penetrates the body. This plant is popular among the Moluccan elderly.

Around the age of fifteen, my mother’s interest in healing with plants was aroused when she had an eye infection. A fellow villager pointed out a plant to her and told her how to use it. At nineteen, she started working as a pharmacist’s assistant, where she learned the Latin names of the plants. She passed on this knowledge through workshops in the Netherlands, so that it would not be forgotten.

There are many healers in the family from both my father’s and my mother’s ancestral line, for example, my grandmother’s brother was involved in healing both energetically and with herbs. My mother and I help others to work with the self-healing capacity of the body. She with herbs, I as a breathing coach.